poniedziałek, 2 października 2017

Top 5 anime i manga

W tym poście postanowiłam wybrać po 5 najlepszych anime i mang według mnie.

Ale najpierw...

Manga (jap. 漫画) – komiks, obraz, rysunek, szkic, karykatura. Japońskie słowo wywodzące się ze sposobu ozdabiania rycin i innych form sztuki użytkowej. Współcześnie używane poza Japonią oznacza japoński komiks.
Manga wyewoluowała z połączenia ukiyo-e i wschodniego stylu rysowania, a swoją obecną formę przybrała krótko po II wojnie światowej. Manga jest drukowana głównie w czerni i bieli, nie licząc okładek i ewentualnie kilku pierwszych stron.
Popularne mangi są adaptowane na filmy animowane i seriale anime.
wikipedia.org
 
Anime (jap. アニメ) – skrót słowny w języku japońskim, pochodzący od angielskiego słowa "animation", które jest wymawiane po japońsku animēshon. Oznacza ono film animowany, z tym że w Japonii terminem tym określa się wszystkie filmy i seriale animowane, bez względu na kraj ich pochodzenia. Natomiast poza Japonią słowo anime służy do określenia japońskich filmów animowanych oraz stylu japońskiej animacji. Teoria o pochodzeniu terminu anime od francuskiego słowa animé (animowany) lub les dessins animés (animowane obrazy) jest dyskusyjna. Obie formy – pierwotna animēshon i skrócona anime – są używane przez Japończyków.
wikipedia.org


Top 5 - Mangi


#5 Shingeki no Kyojin - Atak tytanów

Akcja serii toczy się w postapokaliptycznym świecie, w którym ludzkość została niemal całkowicie wybita przez istoty zwane tytanami. Niewielka część ludzi, która przetrwała, schroniła się na terenie otoczonym trzema 50-metrowymi murami – Maria, Rose i Sina – będącymi dla tytanów przeszkodą nie do pokonania. Mieszkańcy miast od ponad stu lat nie zostali zaatakowani, lecz ich sytuacja nie jest stabilna, gdyż poza murami wciąż żyją liczni tytani, a każda wyprawa oddziału Zwiadowców poza mury kończyła się klęską.
Jednak pewnego dnia jak spod ziemi wyrasta Kolosalny Tytan mierzący 60 metrów. Wraz z Opancerzonym Tytanem przebija się przez mur Maria i wpuszcza inne tytany, które całkowicie niszczą wszystkie miasta i pożerają mieszkańców. Ci, którym udało się ewakuować, zamieszkali za murem Rose. Wśród nich jest trójka przyjaciół – Eren, Mikasa i Armin. Eren od dawna marzył o dołączeniu do oddziału Zwiadowców, aby zobaczyć świat zewnętrzny. Widząc jak tytan pożera jego matkę, chłopiec poprzysięga zemstę i kilka lat później wraz z przyjaciółmi zaciąga się do wojska.

wiki.pl



#4 07 Ghost

Teito Klein wraz ze swoim przyjacielem imieniem Mikage uczęszcza do prestiżowej akademii wojskowej Cesarstwa Barsburg i co więcej, jest jednym z najlepiej zapowiadających się studentów. Zainteresowanie, jakim obdarza go dyrektor szkoły oraz duża część nauczycieli, nie podoba się większości uczniów, pochodzących z arystokratycznych rodzin. W końcu jak to możliwe, że zwykły niewolnik wykazuje tak duże umiejętności i dlaczego jest oczkiem w głowie najważniejszej osoby w akademii?! Tymczasem nieuchronnie zbliża się egzamin końcowy, który przejdą tylko najzdolniejsi. Z tej okazji na uczelnię przybywa szef sztabu, Ayanami, wraz ze swoimi podkomendnymi, prawdziwy postrach wśród wojskowych. Spotkanie z nim będzie stanowiło przełom w życiu Teito, z powodu tego człowieka nasz bohater będzie zmuszony uciekać z akademii. Schronienia udzieli mu Kościół, a opiekę nad nim roztoczą trzej dosyć nietypowi biskupi. W murach katedry Teito Klein powoli będzie odkrywał swoją i nie tylko swoją przeszłość…

pinterest.pl


#3 Soul Eater

Szkoła Zawodowa dla Broni oraz Władających Broniami Śmierci, zwana Zawodówką Śmierci, czyli Shibusen,  ma na celu obronę świata przed złem, lecz przede wszystkim ma nie dopuścić do odrodzenia się demona Kishina. Uczniowie dobierają się w pary bądź trójki, które składają się z broni i władającego nią. Razem mają na celu zdobyć 99 tak zwanych „jaj Kishina”, czyli dusz przesiąkniętych złem oraz jedną duszę wiedźmy. Po spełnieniu owych warunków broń staje się Death Scythem – bronią samego pana Śmierci, czyli założyciela Zawodówki Śmierci.

soul.eater.wiki.pl


#2 Śmiech w Chmurach

W 11 roku ery Meji (1878) Japonia jest w trakcie ogromnych zmian. Postępująca westernizacja kraju, pojawianie się nowych wynalazków i zwyczajów ? cały kraj w szybkim tempie zaczyna doganiać resztę świata, zaś za sprawą jednego z nowych praw noszenie mieczy zostaje zakazane, co doprowadza do upadku samurajów. Wiele osób buntuje się przeciwko nowym zmianom, co prowadzi do ogromnego wzrostu przestępczości, a jednym miejscem mogącym pomieścić wszystkich nowych więźniów jest ogromne więzienie znajdujące się pośrodku jeziora Biwa. Z racji na otaczającą je wodę i wysokie mury nie daje nadziei na ucieczkę i jest ostatnim przystankiem na życiowej drodze wielu kryminalistów. Ich transportem przez wody jeziora zajmują się trzej chłopcy z rodziny Kumo, którzy to jednak, wbrew pozorom, nie są tylko zwykłymi przewoźnikami a czymś o wiele więcej?


waneko.pl


#1 Pandora Hearts

Oz Vessalius, dziedzic książęcego rodu, kończy 15 lat. Podczas Ceremonii Osiągnięcia Pełnoletności dochodzi do niespodziewanego wypadku. Oz zostaje wtrącony do Otchłani (ang. Abyss), gdzie spotyka tajemniczą dziewczynę, wcześniej już spotkaną we śnie. Dziewczyna okazuje się być jednym z najsilniejszych Łańcuchów (ang. chain) zamieszkujących Otchłań i proponuje bohaterowi kontrakt, który daje możliwość wydostania się z Otchłani.

waneko.pl



Top 5 - Anime

#5 D.Gray Man

Akcja rozgrywa się w alternatywnej wersji końca XIX wieku, kiedy to światu zagrażają tzw. akumy - potwory powstałe w wyniku przywrócenia do życia duszy zmarłego (główny oponent egzorcystów nakłania bliskich nieżyjącej osoby, by przyzwali ją z zaświatów, po czym zamyka ożywioną duszę w ciele potwora). Główny bohater Allen Walker - piętnastolatek po przejściach był zmuszony do zabicia przyzwanego przez siebie zamienionego w akumę rodziciela. Po tych traumatycznych wydarzeniach za cel obrał sobie przynoszenie ulgi duszom zamkniętym w ciałach potworów. Wraz z przyjaciółmi - piękną Leenale, małomównym Kandą, wesołkiem Lavim, wampirem (dzięki innocence) Crowleyem oraz niezdarną Mirandą zrobi wszystko, by pokrzyżować plany niegodziwego Millenijnego Hrabiego, twórcy akum.



wiki.pl

 #4 Noragami

Yato codziennie ubiera się w ten sam znoszony dres, sypia pod gołym niebem na ołtarzu rzadko odwiedzanej świątyni i za symboliczny datek w wysokości pięciu yenów podejmuje się każdego zadania. Czasem na błysk wysprząta czyjąś łazienkę, a czasem odnajdzie zaginionego kociaka czy zastąpi chorego pracownika na nocnej zmianie. Od czasu do czasu jednak trafiają mu się poważne zlecenia, podczas których musi dobyć broni i rozprawić się z nękającymi niewinnych ludzi złymi duchami. Yato jest bowiem... bogiem, a bycie bogiem w Japonii, przy tak licznej konkurencji, to ciężki kawałek chleba. Choć trudno z nim wytrzymać, przez większość czasu towarzyszą mu Hiyori, kochająca się w mieszanych sztukach walki nastolatka, której obiecał pomóc z dosyć nietypowym problemem, oraz niesforny Yukine, młody chłopak o buntowniczych skłonnościach.


shinden.pl


#3 Durarara!!!

Opowieść rozgrywa się w Ikebukuro, dzielnicy Tokio, w której kolorowe gangi walczą pomiędzy sobą. Gangsterzy boją się miejskiej legendy – Dullahana. Jest to jeździec bez głowy poruszający się czarnym motocyklem bez włączonych świateł i silniku wydającym odgłosy dzikiego rumaka. Ryuugamine Mikado jest zwyczajnym wysokim chłopcem, który dopiero co przyjechał do Ikebukuro. Zafascynowany miastem, dowiaduje się, jakie niebezpieczeństwa może w nim napotkać. Początkowo wystraszony chłopak jest nieco zdegustowany, lecz nie na długo, gdyż zmienia swoje zdanie po spotkaniu Dullahana.

shinden.pl

#2 Tokyo Ghoul 

Ken Kaneki jest studentem, który cudem przeżywa spotkanie z ghoulem – istotą żywiącą się ludzkim ciałem. Lekarz chcąc uratować życie chłopaka postanawia przeszczepić mu narządy ghoula. Kaneki po powrocie do zdrowia odkrywa, że normalne jedzenie mu nie smakuje i zdaje sobie sprawę z tego, że stał się w połowie ghoulem. Mimo wszystko postanawia, że nigdy nie zje ludzkiego mięsa. Głównym wątkiem historii jest walka jego człowieczeństwa z pragnieniem konsumpcji ludzkiego mięsa.
shinden.pl


#1 Kuroshitsuji

Akcja toczy się w Anglii w czasach wiktoriańskich. W Londyńskiej posiadłości Phantomhive pracuje dość niezwykły lokaj Sebastian Michaelis. Jego panem, a zarazem głową i ostatnim potomkiem znakomitego rodu Phantomhive oraz właścicielem popularnej firmy zabawkarskiej i cukierniczej, jest dwunastoletni Ciel (cyniczny i niezwykle dojrzały jak na swój wiek chłopiec). Po stracie rodziców zawiera pakt z demonem, na mocy którego jego dusza zostaje sprzedana w zamian za służbę demona u jego boku oraz pomoc w zemście na sprawcach śmierci jego rodziców.

black.bullet.wiki.pl










10 Najstraszniejszych Japońskich Legend

Teraz coś dla fanów horrorów i creepypast. :)



10. Tunel Kiyotaki

Ten 444-metrowy tunel został wybudowany w 1927 roku. Ponoć zamieszkują go duchy robotników, którzy pracowali przy jego budowie i zmarli w wyniku ciężkiej,  niewolniczej pracy. Duchy można spotkać w nocy, ale w przeciwieństwie do europejskich zjaw nie ograniczają się jedynie do spacerowania wzdłuż jezdni. Te duchy wchodzą do samochodów i straszą kierowców, by doprowadzić do wypadku. Nawet długość tunelu ma być zależna od tego, czy mierzy się go w ciągu dnia, czy w nocy.
http://pl.creepypasta.wikia.com
strasznie.ciekawe.pl



9. Inunaki
 Ta tajemnicza wioska jest całkowicie odizolowana od reszty świata. Nie działają tutaj telefony, a przed wejściem do niej wisi napis "Prawo Japonii tutaj nie obowiązuje". Chociaż oficjalnie taka miejscowość nie istnieje, są ludzie, którzy twierdzą, że to nieprawda. Mieszkańcy Inunaki są ponoć niezwykle brutalni, szerzą się morderstwa i kanibalizm. Nic więc dziwnego, że nikt stąd jeszcze nie wrócił.
http://pl.creepypasta.wikia.com
strasznie.ciekawe.pl





                                          8.Krowia głowa

"Krowia głowa" to opowiadanie tak straszne, że ludzie je słyszący umierają ze strachu. Pierwsze wzmianki o tej opowieści datowane są na XVII wiek. Według jednego z nowszych przekazów pewnemu nauczycielowi udało się poznać treść opowiadania i zaczął przekazywać ją swoim uczniom podczas szkolnej wycieczki. Dzieci krzyczały i błagały, żeby przestał, ale on był jak w transie. Gdy w końcu odzyskał pełną świadomość zobaczył, że dzieciaki i kierowca autobusu są nieprzytomni, a z ich ust leci piana. Niektóre z nich nie mogły przestać się trząść ze strachu i umarły kilka dni później.
http://pl.creepypasta.wikia.com
strasznie.ciekawe.pl



7.Dziewczyna ze szczeliny

Ten duch ma zamieszkiwać szczeliny, np. w drzwiach lub meblach. Jeśli domownik zauważy jak duch uważnie mu się przypatruje, to dziewczynka zaproponuje mu zabawę w chowanego. Lepiej nie spotkać jej drugi raz, bo wtedy duch przeniesie nieszczęśnika do innego wymiaru lub do piekła.
strasznie.ciekawe.pl

strasznie.ciekawe.pl
 



6.Laleczka Okiku

Lalka miała należeć do dziewczynki o imieniu Okiku. Pewnego dnia dziecko zmarło z zimna, a jego dusza zawładnęła lalką. Zabawka jest przechowywana w świątyni Mannenji w mieście Iwamizawa i zadziwia tym, że ponoć rosną jej włosy. Gdy trafiła do tego miejsca miała mieć krótkie włosy, ale z czasem zaczęły rosnąć i sięgać jej kolan. Co więcej, włosy są regularnie skracane, ale i tak rosną. Naukowcy, którzy rzekomo badali lalkę stwierdzili, że naprawdę są to włosy dziewczynki.
strasznie.ciekawe.pl

strasznie.ciekawe.pl


5. Aka-manto

Aka-manto (dosł. czerwony płaszcz) to zły duch mieszkający w toalecie. Objawia się, gdy człowiekowi siedzącemu na klopie skończy się papier. Niestety, zamiast po prostu zaoferować nową rolkę, duch pyta: "Chcesz czerwony czy niebieski papier?". Jeśli wybierze czerwony, upiór porąbie go na kawałki, jeśli niebieski - udusi. Według innej wersji wybór czerwonego zakończy się zdarciem skóry, a niebieskiego odpłynięciem krwi z ciała.
strasznie.ciekawe.pl


strasznie.ciekawe.pl




4.  Piekło Tomino

strasznie.ciekawe.pl
"Piekło Tomino" to wiersz, który zabija każdego, kto go przeczyta na głos. Jak można wywnioskować z tytułu, opowiada historię Tomino, który umarł i trafił do piekła. Utwór napisał Yomota Inuhiko, a znalazł się on w książce "Serce jak toczący się kamień".
http://pl.creepypasta.wikia.com





strasznie.ciekawe.pl







3. Hitobashira 

Hitobashira to "ludzka kolumna". Dawniej wierzono, że wsadzenie człowieka do wznoszonej kolumny czyni konstrukcję bardziej wytrzymałą. Nieszczęśnicy skazani na taką śmierć byli ofiarą dla bogów, poprzez którą budowniczowie prosili o trwałość swojego dzieła. Japończycy wierzą, że budynki, w których zamurowano ludzi są często odwiedzane przez ich duchy.
http://pl.creepypasta.wikia.com

strasznie.ciekawe.pl



2.Teke-Teke

Taki dźwięk wydaje stworzenie, które porusza się tylko na swoich rękach. Ponoć kiedyś była to miła dziewczynka, ale upadła na tory metra i została przecięta na pół przez nadjeżdżający pociąg. Jej gniew i niepogodzenie się z sytuacją były tak wielkie, że górna część ciała zapłonęła chęcią zemsty. Napotkanych przechodniów rozcina na pół kosą.
http://pl.creepypasta.wikia.com

strasznie.ciekawe.pl




1. Kuchisake-onna


Kuchisake-onna (dosł. kobieta z rozciętymi ustami) jest uważana za ducha ofiary przemocy domowej, okaleczonej przez męża. Nosi maseczkę chirurgiczną. Wyskakuje zza rogu jak krakowski dresiarz i zaczepia ofiarę pytając: "Czy jestem piękna?". Jeśli usłyszy odpowiedź negatywną, odcina ofierze głowę wielkimi nożyczkami. Jeśli odpowiedź będzie pozytywna, ukazuje swoje rozcięte usta i pyta: "A teraz?". Gdy usłyszy odpowiedź "nie", rozetnie ofiarę na pół, a jeśli "tak" - zrobi jej uśmiech od ucha do ucha.

Specjaliści radzą odpowiedzieć "Normalnie" lub "przeciętnie". Wtedy upiór wpadnie w zadumę, a my będziemy mieć czas na ucieczkę.
 
 

strasznie.ciekawe.pl

strasznie.ciekawe.pl









J-Rock

Japoński rock (nazwa często skracana do J-Rock) – nurt muzyki japońskiej, odwołujący się do europejskich i amerykańskich gatunków takich jak rock, soft rock, rock alternatywny, a także punk, metal, metal symfoniczny, muzyka elektroniczna i wiele innych. W J-rocku często występuje połączenie bardzo wielu gatunków muzycznych. Fani używający tego określenia często mają na myśli zespoły grające także gatunki, niekiedy ze wstawkami z hip-hopu, czy jazzu.
www.wikipedia.org

Oto kilka polecanych przeze mnie zespołów:


 SID

 Zespół visual kei założony w 2003 roku przez wokalistę Mao (ex-Shula) oraz basistę Aki (ex-Ram Rem). Szybko dołączyli do nich dwaj członkowie gitarzysta Shinji (ex-Uran) i perkusista Yuuya (ex-Shula). Obecnie współpracują z Danger Crue Records.Choć SID technicznie rozpoczęli działalność w 2003, zespół uważa 14 stycznia 2004 za dzień ich "narodzin", jako że na ich koncercie w Meguro Rock May Kan zapowiedziano, że Shinji i Yuuya zostają oficjalnymi członkami. Ich pierwszy singel "Kaijou-Ban"  w marcu przed wyjazdem za granicę na dwudniowy występ w Ameryce na konwencie Anime Central w maju. Młody zespół wywarł duży wpływ, zdobywając wielu międzynarodowych fanów.  Zespół współpracuje z japońskim studiem "A-l Pictures" udostępniając i tworząc muzykę zarówno do openingów jak endingów popularnych anime. Przykładem jest piosenka "Enamel", która została wykorzystana do 3. sezonu anime " Kuroshitsuji" Book of Circus".


www.jpopasia.com



 





the GazettE
 
 japoński zespół rockowy, który powstał w 2002 roku. Początkowo nazwa grupy zapisywana była katakaną jako ガゼット. W styczniu 2006 roku nazwę tę zastąpiono angielską The GazettE. Zespół gra szeroko pojętą muzykę rockową, metal alternatywny, heavy metal, industrial metal, death metal, punk, muzykę elektroniczną, metalcore i nu-metal. Zaliczany jest do nurtu visual kei. Zespół przez pewien czas również współpracował z studiem "A-l Pictures"
" Magazyn Otaku"

mei-angelz.deviantatr.com







 Hello Sleepwalkers

Hello Sleepwalkers jest pięcioosobowym zespołem z Okinawy, który w 2008 roku. Zespół podpisał kontrakt z "A-Sketch Music Label" i obecnie wydał trzy albumy studyjne, jedną rozszerzoną grę, cztery pojedyncze albumy i dziesięć singli. Są znani z silgli stworzonych do  anime pt." Noragami". 
wikipedia.pl
www.japanator.com





Biografia:
wikipedia.pl
www.youtube.com

Mitologia #1



Powstanie świata

Według Kyūjiki na początku istniała znajdująca się w stanie 
chaosu materia przypominająca jajko i zawierała ona zarodki 
wszechrzeczy. Elementy „czyste”, zdolne do unoszenia się stworzyły 
niebo, a elementy płynne i „ciężkie” zdolne do podlegania uformowały 
ziemię. Ziemia dzieliła się tworząc lądy, które nie miały jednak stałego
 położenia i dryfowały po wodzie. Według Kojiki („Księga dawnych wydarzeń”, jedna z dwóch obok Nihongi
 ksiąg spisujących dawne mity i wierzenia Japonii, również oparła się 
chińskim wpływom) w tym samym czasie na Wysokiej Równinie Niebios (Takamagahara) narodzili się pierwsi bogowie: Amenominakanushi, Kamimusubii Takamimusubi.
 Następnie powstało 7 niewidzialnych bóstw, po czym pojawiło się 
następnych 5 par bogów żeńskich i męskich, a ostatnią z nich byli Izanamii Izanagi.


Izanagi i Izanami – rodzice bogów
Niebiańscy bogowie powierzyli Izanami i Izanagiemu zadanie kontynuowania tworzenia świata. Stojąc na moście z tęczy Bogowie zamieszali wody niebiańską włócznią, której odłamek spadł i stworzył wyspę Onogoro. Zstąpili oni na wyspę Onogoro i poddali się ceremonii zaślubin. Obeszli Niebiański Słup (łączący niebo z ziemią) Izanagi idąc w lewo, Izanami w prawo, a przy spotkaniu powitali się słowami „Ach, zaiste jakiż uroczy mężczyzna” i „Ach, zaiste jaka urocza kobieta”. Bóstwa rozpoczęły akt prokreacji, doprowadziło to do powstania 35 bóstw i 14 wysp Archipelagu Japońskiego (między innymi Honshū czy Tsushima). Bóg ognia Kagutsushi podczas narodzin spalił wnętrzności Izanami doprowadzając do jej śmierci. Izanami udała się do Krainy Ciemności Yominokuni. Izanagi w złości rozpłatał mieczem boga ognia, a z jego krwi i części ciała powstały następne bóstwa.
wasabiroots.wordpress.com

Izanagi udał się do Krainy Ciemności chcąc aby Izanami wróciła z nim do świata żywych i pomogła mu w dalszym dziele tworzenia. Będąc w Yominokuni Izanagi zobaczył swoją małżonkę w przerażającej, gnijącej postaci pełnej czerwi i przerażony uciekł. Wściekła, okryta hańbą Izanami puściła za mężem w pogoń  jędze shikome, jednak młody bóg zgubił pościg. Nie dając za wygraną bogini wysłała drugi pościg, tym razem było to osiem duchów władających piorunami i tysiąc pięćset wojowników ciemności. Izanagi odganiał oprawców mieczem, ostatecznie rzucając w ich kierunku trzy brzoskwinie, które uważane są za bardzo skuteczną broń przeciwko złym mocom. Po udanej ucieczce z Krainy Ciemności Izanagi postanowił obmyć swoje ciało w rzece, aby oczyścić się ze skalania. Podczas obmywania kolejnych części ciała powstały następne bóstwa, zarówno złe jak i dobre. Przemywając twarz powstała trójka bogów, których Izanagi uznał za wyjątkowe. Płucząc lewe oko pojawiła się bogini słońca Amaterasu, po przemyciu prawego oka powstał bóg księżyca Tsukiyomi, a po przemyciu nosa – Susanoo – bóg wichru i burzy.
Izanami wiedząc, że nikt nie jest w stanie przyprowadzić do niej małżonka, sama się do niego udała. Izanagi nie pozwolił jednak swojej małżonce podejść do siebie, odgrodził się od niej gigantyczną skałą. Bóg zerwał przysięgę małżeńską i kazał odejść Izanami. Rozgniewana Izanami zagroziła byłemu mężowi, mówiąc, że codziennie śmierć będzie ponosić tysiąc ludzi. Izanagi w odpowiedzi stwierdził, że dzięki jego mocy codziennie rodzić się będzie tysiąc pięćset nowych osób. Kłótnia bóstw była powodem pojawienia się śmierci na ziemi. Izanami została nazwana Yomotsuōkami, Boginią Krainy Ciemności.





Amaterasu – bogini słońca 

Bogini słońca Amaterasu jest córką Izanagiego, narodzoną podczas gdy ten przemywał swoje lewe oko po ucieczce z Krainy Ciemności. Została uznana za najbardziej godne dziecko i powierzono jej władzę nad Wysoką Równiną Niebios. Amaterasu sprawiedliwie panuje nad światem niebiańskich bogów. Co ciekawe, Amaterasu zajmuję najwyższą pozycję w hierarchii shintō, gdzie zgodnie z bliższymi nam wierzeniami stanowisko to zajmować powinien Amenominakanushi, jako pierwszy bóg lub Izanami i Izanagi jako twórcy świata.

Amaterasu była boginią dostojną i zrównoważoną, między innymi dlatego Izanagi powierzył jej władzę nad Wysoką Równiną Niebios. Pewnego razu bóg wiatru i burzy Susanoo, brat i absolutne przeciwieństwo Amaterasu zapragnął odwiedzić swoją siostrę, aby powiedzieć jej o chęci udania się do Krainy Ciemności. Jego kroki powodowały trzęsienia ziemi i wzburzały wodę w rzekach i oceanach. Amaterasu zaniepokoiła się niespodziewanymi odwiedzinami brata. Myśląc, że ten chce ją zdradzić i pozbawić władzy nad krainą bogów, wyszła mu na spotkanie przygotowana do walki. Włosy spięła po męsku i wplotła w nie klejnoty-krzywulce o kształcie kłów dzika, wzięła ze sobą również łuk i kołczan z tysiącem strzał i drugi mieszczący ich pięćset oraz założyła ochraniacz nadgarstka.
comicvine.gamespot.com

Susanoo jednak nie miał złych zamiarów, oskarżony o nie powołał się na sąd niebios (ukei): potomstwo, które zrodzi każde z bogów miało świadczyć o ich zamiarach. Amaterasu przystała na tą propozycję. Bogowie stanęli po przeciwnych stronach rzeki, Amaterasu wzięła miecz Susanoo, złamała go na trzy części, które następnie opłukała w Świętej Studni Niebios.  Przegryzła i przeżuła odłamki miecza i chuchnięciem wyrzuciła  je na ziemię. Powstały w ten sposób trzy boginie morskie Takiribime, Ichikishimahime i Takitsuhime. Teraz do dzieła stworzenia przystąpił Susanoo. W tej samej studni opłukał klejnoty, które bogini miała we włosach, również je przeżuł, a po wychuchaniu powstało pięciu bogów: Oshihomimi, Amenohohi, Amatsuhikone, Ikutsuhikone i Kumanokusubi.
Amaterasu powiedziała do Susanoo, że męscy bogowie powstali z jej mienia, tym samym są to jej potomkowie, natomiast młode boginie z tego samego powodu są córkami boga wichru i burzy. Susanoo przyznał swojej siostrze rację. Płeć bogiń świadczyła o jego pokojowych zamiarach, co utwierdziło go w przekonaniu zwycięstwa w ukei.
Niestety, w swojej porywczej naturze, podniecony swoim triumfem Susanoo rozpoczął dzieło zniszczenia pałacu i pól Amaterasu. Pozrywał groble i zniszczył rowy doprowadzające wodę do pól, zanieczyścił kałem jadalnię bogini. Amaterasu była jednak cierpliwa i starała wytłumaczyć sobie wybryki brata. Dopiero wrzucenie obdartego ze skóry źrebca do tkalni bogini słońca przeraziło ją i zmusiło do ucieczki. Tkaczki, które były w tym czasie na miejscu tej okrutnej zbrodni wpadły w popłoch i przebijając sobie łona czółenkami tkackimi pozabijały się. Amaterasu ukryła się w niebiańskiej jaskini.
Wraz ze zniknięciem Amaterasu na świecie zapanowały ciemności i złe moce. Aby zapobiec złym wypadkom inne bóstwa postanowiły przekonać ją do powrotu na zewnątrz. Pomóc miał im syn Takamimusubiego Omoikane, do którego bóstwa udały się po radę. Zgodnie z zaleceniem Omoikanego sprowadzili z Krainy Wiecznotrwałości „ptaki wywodzące długie trele” (znane nam wszystkim koguty) i posadzili je na żerdzi przed jaskinią. Od tamtej pory co rano koguty swoim pianiem wzywały do powstania słońce. Następnym krokiem było wywabienie Amaterasu z jaskini poprzez podstęp. Bóstwa zebrały odpowiednie materiały, były to klejnoty-krzywulce, spiżowe lustro, tkanina konopna i bawełniana i przystroili nimi wiecznie zielone  drzewko sakaki. Urządzili zabawę przed zasuniętym głazem wejściem do jaskini. Amaterasu, która usłyszała zabawę wychyliła się ze swojej kryjówki zdziwiona, że bogowie bawią się mimo jej nieobecności i zapytała, co jest powodem ich szczęścia. Amenouzume, młoda bogini, która tańczyła nago przed jaskinią odpowiedziała jej, że jest z nimi duch bardziej czcigodny od Amaterasu. Oczywiście nie było żadnego, bardziej godnego czci bóstwa od Amaterasu. Bogowie Amenokoyane i Futodama ukazali swojej pani zwierciadło, w której odbijała się jej postać. Bóg Tajikarao korzystając z nieuwagi bogini słońca chwycił ją za dłoń i wyciągnął na zewnątrz, zaś Futodama szybko zasłonił wejście jaskini powrozem ze słomy ryżowej. Ciemności ustąpiły, słońce znów zaczęło świecić na niebie, a Amaterasu już bez przeszkód rządziła krainą bogów. Susanoo został wygnany przez inne bóstwa na ziemię.

Amaterasu wychodzi ze swojej kryjówki
wikipedia.org
Twierdzi się, że żerdź, na której bóstwa usadzili koguty była pierwowzorem stawianych w wejściach do świątyń shintō bram torii (dosłownie „miejsce przebywania ptactwa”). Wiemy również, że Amaterasu uważana jest również za protoplastkę rodu cesarskiego. Syn jednego z bogów powstałych z rozgryzionych przez Susanoo klejnotów bogini – OshihomimiegoNinigi został wysłany przez swoją babkę na ziemię z misją wprowadzenia ładu. W pewnym sensie ród cesarski spokrewniony jest również z Susanoo, który również udzielił się w narodzinach Oshihomimiego. Klejnoty-krzywulce i lustro uważane są za cesarskie regalia. Lustro jednocześnie jest substratem bogini znajdującym się w każdej poświęconej jej świątyni. Zauważmy również, że występki popełnione przez Susanoo zostały zapisane jako złe czyny niebiańskie (amatsu tsumi).
Jaki był wpływ buddyzmu na kult bogini słońca? Jak wiemy, buddyzm jest religią nonteistyczną. Amaterasu przedstawiana była jako wcielenie bodhisattwy Kannon lub Buddy Mahavairoćany (Dainichi), czyli najważniejsza istota oświecona w buddyzmie.



Amaterasu jako wilk w Ōkami



Tsukiyomi – bóg księżyca

Posiadamy niewiele informacji na temat boga księżyca, a jego kult jest bardzo ograniczony w porównaniu z Amaterasu czy nawet Susanoo. Istnieje bowiem tylko jeden, krótki mit wspominający tego potomka Izanagiego.
http://okami.wikia.com
Brat bogini słońca wyznaczony został przez swojego ojca na boga księżyca, opiekuna przypływów i odpływów morza. Tsukiyomi w odróżnieniu od Susanoo nigdy nie był przeciwny swojej siostrze, co więcej jedną z jego ról miała być pomoc Amaterasu. Bogini wysłała go do Ukemochi, bogini pożywienia, która ugościła go przeróżnymi potrawami, które wyjmowała z różnych części ciała. Stając odpowiednio w kierunku lądu lub morza z ust Ukemochi wysypywał się gotowany ryż lub ryby i owoce morza, zaś patrząc w stronę gór, zwierzęta lądowe. Tsukiyomi jednak uznał dary za zniewagę, gdyż zostały one przez nią zwymiotowane. W złości zabił Ukemochi mieczem. Zwłoki gospodyni zrodziły pokarm, przez konia i woła, które wybiegły z jej głowy, przez ryż, pszenicę i fasolę, po proso i kokony jedwabnika. Po całym zdarzeniu Tsukiyomi wrócił do Amaterasu i opowiedział jej wszystko, co zaszło. Siostra, rozzłoszczona zabójstwem bogini pogoniła Tsukiyomiego i kazała mu nigdy nie wracać. W ten sposób mity japońskie wyjaśniają, dlaczego słońce i księżyc nigdy nie zaświecą razem w przestworzach.

Powyższy mit jest przedstawiony według Nihongi, bowiem w Kojiki nie ma żadnego wspomnienia boga księżyca, poza narodzinami z prawego oka Izanagiego. W Kojiki miejsce Tsukiyomiego w powyższym micie zajmuje Susanoo.


Susanoo


Postać Susanoo znacie już z poprzedniej części artykułów o mitologii japońskiej. Susanoo narodził się podczas przemywania nosa Izanagiego i był trzecim dzieckiem, obok Amaterasu i Tsukiyomiego, które zostało uznane przez ojca za wyjątkowe. Bóg wiatru i burzy otrzymał od ojca władzę nad morzami. Niestety zadanie nie przychodziło mu łatwo, gdyż z tęsknoty za matką (Izanami) płacząc nie był w stanie sprawnie wypełniać swoich obowiązków (zauważmy, że napotykamy tu na pewną nieścisłość. Według kroniki Kojiki Izanami nie miała wpływu na narodziny trójki bóstw. Wersja mitu, w której bogów narodziła Izanami pochodzi z kroniki Nihongi, lecz Kojiki nawiązuje w tym miejscu właśnie do wersji narodzin z Nihongi). Rozpacz boga doprowadziła do wyschnięcia mórz i rzek, a góry zamieniły się w rumowiska. Izanagi chcąc pomóc synowi zapytał go, czym spowodowany jest lament i płacz. Odpowiedź, którą otrzymał od Susanoo nie była jednak satysfakcjonująca. Susanoo bowiem w tęsknocie za matką chciał udać się do niej, do Krainy Ciemności. Rozgniewany Izanagi wygnał syna ze swoich ziem.
Susanoo udał się na Wysoką Równinę Niebios, aby pożegnać swoją siostrę Amaterasu. Jak pamiętamy, jego przybycie zostało przyjęte jako próba odebrania władzy bogini słońca. Zachowanie boga wiatru i burzy doprowadziły w końcu do ucieczki Amaterasu, która ukryła się w niebiańskiej jaskini. Za karę Susanoo został wygnany przez inne bóstwa i zesłany na ziemię, do prowincji Izumo. Podróżując w górę rzeki Hi zobaczył płynące nią pałeczki do jedzenia. Z nadzieją, że spotka kogoś w okolicy szedł dalej. W pewnym momencie Susanoo usłyszał płacz. Okazało się, że płakała para bóstw ziemskich, żegnających swoją córkę. Bóg dowiedział się od dwójki rodziców, że mieli oni osiem córek. Niestety siedem z nich musieli złożyć w ofierze okropnemu Koshi no orochi – ogromnemu wężowi o ośmiu łbach i ośmiu ogonach, który rok rocznie domagał się ofiar. Teraz wąż miał otrzymać ostatnią, ósmą dziewczynę o imieniu Kushinadahime. Susanoo nie pozwolił oddać dziewczyny w ofierze – obiecał parze bogów, że w zamian za rękę córki, uratuje ją od okropnego losu. Rodzice zgodzili się – w końcu ich córka miała zostać żoną brata Amaterasu. Tak więc Susanoo zabrał się do dzieła. Dla szczęścia zamienił Kushinadahime w grzebień i zatknął go sobie we włosy. Aby zabić węża bóg wiatru i burzy ustawił osiem kadzi z mocną sake, którą upił stwora do nieprzytomności. Wtedy Susanoo wyszedł ze swojej kryjówki i zaczął mieczem odcinać kolejne kończyny węża. W trakcie zadania miecz  boga wyszczerbił się, jednak Susanoo znalazł wbity w ciało Koshi no orochi, który był ostrzejszy niż jakakolwiek inna broń. Był to Kusanagi no tsurugi, miecz, który ofiarowany Amaterasu, a następnie jej potomkowi Ninigiemu został regalią władzy cesarskiej w Japonii.
www.senpuu.net
www.senpuu.net


Po zwycięstwie nad okropnym wężem Susanoo wraz z małżonką zamieszkał w Izume, a jego potomkowie rządzili archipelagiem do czasu oddania władzy w ręce Ninigiego.

Susanoo utożsamiany z Mutō Tenjinem
Boga wiatru i burzy utożsamia się już od okresu Nara (VIII wiek) z bóstwem kontrolującym zarazy Mutō Tenjinem, który, według legendy, potrafił w gniewie zesłać zarazę na całą wioskę, sprawiając, że ocaleli zaledwie potomkowie pewnego dobrodusznego człowieka, który kiedyś go wspomógł. Susanoo jest pierwszym bóstwem, które przedstawiane jest w kronikach nieposłuszne wobec ojca i mające wiele złych cech (należy pamiętać, że każde bóstwo ma cztery natury, nie istnieją bogowie całkowicie źli lub dobrzy), stąd utożsamienie z mającym wiele wspólnego Mutō Tenjinem.



Hachiman

Hachiman

Hachiman (dosł. „osiem horągwi) uznawany jest za boga wojny. Ciekawostką jest fakt, że jego imię nie pojawia się w kronikach Kojiki i Nihongi, lecz dopiero w Shoku Nihongi („Kronika Japonii – Kontynuacja”, 797 r.). Hachiman utożsamiany jest z cesarzem Ōjinem, który sprawował władzę na przełomie III i IV wieku. Również przyjęcie postaci Ōjina za bóstwo jest ciekawym aspektem, ponieważ cesarz za swojego życia nie wyróżniał się specjalnymi zasługami wojennymi. Przyjmuje się za to, że był on powodem zwycięstw swojej matki, cesarzowej Jingū, jeszcze w trakcie życia płodowego.
Nie istnieje wiele mitów i legend o postaci Hachimana. Wiemy, że postać boga utożsamiana jest z cesarzem, który według jednej z legend objawił się pod postacią małego chłopca ascecie Ōgami Higi, przedstawił się jako Honda (jedno z imion Ōjina) i powiedział, że jest bogiem Hachimanem, po czym zamienił się w złotego sokoła i odleciał.
Hachiman został bóstwem rodowym Minamotów, wywodzących się od cesarza Seiwa Genji, oraz innych klanów wojowników. Minamotowie przypisywali zwycięstwa w bitwach swojego rodu opiece boga wojny. Również porażkę inwazji mongolskiej w latach 1274. i 1281. przypisuje się Hachimanowi, który według wierzeń zesłał na Mongołów tajfun, który zniszczył ich flotę.
 
Bibliografia:
„Mitologia Japońska” A. Kozyra, Wydawnictwo Szkolne PWN Sp. Z o. o.
 pl.wikipedia.org
encyklopedia.pwn.pl
 
 

niedziela, 1 października 2017

Najdziwniejsze japońskie zwyczaje

Japonia znana jest z pięknych tradycyjnych strojów czy tradycyjnego zaparzania herbaty. Ludzie z całego świata podziwiają niezwykłe tradycje. Jednak jak w każdym kraju są także zwyczaje, które nas mogą zdziwić, bądź rozbawić. A oto kilka z nich:

pl.wikipedia.org

Cyfra "4"

W języku japońskim brzmienie cyfry "4", czyli "shi", podobne jest do brzmienia słowa "śmierć". Podobnie jak liczba "13 w kulturze zachodniej, cyfra "4" uważana jest za pechową i stosowana w jak najmniejszym stopniu. Zdarza się, że w oznaczeniach japońskich budynków pomija się czwarte piętro (po trzecim jest piąte). Bywa również, że ludzie zmieniają numery swoich mieszkań i telefonów w obawie przed feralną liczbą. 














pl.dreamstime.com
Napiwki

W Kraju Kwitnącej Wiśni pozostawianie napiwków jest nie tylko szczytem nietaktu, a nawet uznawane za obrazę. Wręczanie "tipów" kelnerowi w Japonii jest niegrzeczne i może prowadzić do zdezorientowania. Jeśli ktoś był szczególnie pomocny i czujesz się zobowiązany zostawić napiwek, dużo lepszym rozwiązaniem będzie podarowanie małego prezentu jak np. pudełko czekoladek. 

Źródło:
www.youtube.pl








www.fly4free.pl
Upominek dla

 gospodarza

Zaproszenie do czyjegoś domu w Japonii to prawdziwy zaszczyt. Przychodząc do kogoś z wizytą, w dobrym tonie jest wręczenie drobnego upominku dla gospodarza. Prezent nie musi być bardzo wyszukany, najważniejsze jednak aby był pięknie zapakowany. Nie zdziwcie się również, gdy podarunek nie zostanie otworzony przy was, to wbrew tradycji.








www.fly4free.pl
Kapcie na każdą

 okazję

Powszechnym zwyczajem jest, aby przed wejściem do japońskiego domu, tradycyjnej restauracji, świątyni, a czasem nawet muzeum czy galerii sztuki, zdjąć buty i założyć kapcie. Zazwyczaj są one przygotowane w miejscu, w którym wymagane jest ich włożenie. Istnieją także specjalne kapcie, które zakładane są tylko do toalety.








Siorbanie

W Japonii siorbanie podczas jedzenia zupy czy noodli to nie oznaka braku kultury. Wręcz przeciwnie! Siorbiąc pokazujesz innym, jak bardzo smakuje ci posiłek. Co więcej, nie wystarczająco "głośne" jedzenie może być obraźliwe dla osoby, która przygotowała potrawę. 





Przepis na pyszny tradycyjny Ramen pokazany powyżęj polecam ze strony



/www.wykop.pl
Hotele

kapsułowe

Hotele kapsułowe są tanim zakwaterowaniem dla osób, które potrzebują jedynie miejsca do spania. Chociaż dla Europejczyka taki hotel może być zaskoczeniem, to w Japonii nie jest on niczym niezwykłym. Korzystają z nich przeważnie bezrobotni, a także biznesmeni, którzy nie są w stanie zdążyć na ostatni pociąg do miejsca zamieszkania.

Źródło:
www.fly4free.pl





www.fly4free.pl
Spanie w czasie

 podróży 

pociągiem

Zmęczeni długimi godzinami pracy, Japończycy potrafią zasnąć w metrze nawet na stojąco. Gdy nagle poczujesz ciężar czyjejś głowy na swoim ramieniu w czasie podróżowania pociągiem, wykaż się zrozumieniem. Podróż z pracy do domu lub odwrotnie, to często dla Japończyka jedyna okazja na drzemkę.

Źródło:
www.fly4free.pl
 





www.weekendowo.pl

Drzemka w pracy

Jako że w Japonii dzień pracy może oznaczać siedzenie w biurze nieprzerwanie przez 19 godzin, drzemki w pracy mają nawet swoją nazwę - inemuri. Zjawisko to jest wręcz popularyzowane przez samych pracodawców, ponieważ badania dowiodły, że takie szybkie złapanie odrobiny snu zwiększa produktywność przez resztę dnia. 

Źródło:
top10faktów






 

Yaeba, 

czyli trend na 

krzywe zęby


Dziwacznie wyglądający zgryz nazywany jest yaeba (czyli "podwójny ząb"). Moda na nieszablonowy uśmiech jest tak popularna, że kobiety dysponujące pięknym uśmiechem robią co mogą, by dodać mu „stylu” i „charakteru” według Japończyków.

Źródło:
wikipedia.org